Η Gabriela και η πρώτη της φορά

Είμαι μια γυναίκα που συνήθιζε να αφιερώνει τις μέρες της και όλες τις δυνατότητές της στην επαγγελματική ανάπτυξη τόσο προσωπικά όσο και για τους υπόλοιπους ανθρώπους που απαρτίζουν τον κοινωνικό μου κύκλο. Στη δουλειά μου είμαι πάντα πολύ αφοσιωμένη και υπεύθυνη, οπότε όταν πρέπει να αναλάβω τις ευθύνες άλλων ανθρώπων επιτρέπω στον εαυτό μου να απελευθερωθεί από τις ανησυχίες, προκειμένου να μην υποφέρω από παθήσεις που δεν θα έπρεπε να αποτελούν εξ αρχής πρόβλημα στην καθημερινότητά μου.

Ήταν 7 το απόγευμα όταν αποφάσισα να πάρω τα πράγματά μου για να φύγω από το γραφείο και να πάω σπίτι, εξαντλημένη από τη δουλειά που μου είχε πάρει να κλείσω όλους τους λογαριασμούς του μήνα, συν σχεδόν 7 ή περισσότερες εκκρεμότητες από άλλους συναδέλφους, ήμουν έτοιμη να φύγω όταν χτύπησε η πόρτα μου.

Ήταν η Κάρεν, η βοηθός του διευθύνοντος συμβούλου της εταιρείας: "Τελειώσατε; Είναι ώρα να φύγεις" με προσκαλούσε να πιούμε μερικά ποτά στο μπαρ δίπλα στο γραφείο για να γιορτάσουμε το κλείσιμο της επιχείρησης με τους σημαντικότερους επενδυτές της χώρας ως δικαιολογία και όπως ήταν γνωστό δέχτηκα.

Ανάμεσα στα ποτά και τις συζητήσεις καταφέραμε να ακούσουμε δύο τύπους να μιλάνε για μια ιστοσελίδα που προσέφερε υπηρεσίες μασέρ αισθησιακόή κάτι τέτοιο τους άκουσα να λένε: "Δεν θα μπορέσω να το κάνω.ΑργεντινήXP δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο και αξίζει τα 2000 πέσος" είναι το μόνο πράγμα που θυμάμαι καθαρά.

Ζητήσαμε τον λογαριασμό για να τραβήξουμε χωριστούς δρόμους και με γέλια και έναν μεγάλο αναστεναγμό θυμηθήκαμε τι είχαν πει οι άνδρες για το ινστιτούτο μασάζ, σκέφτηκα ότι η φασαρία της δουλειάς μου προκαλούσε άγχος και ότι ίσως θα ήταν καλή ιδέα να προσλάβω μια μασέρ.

Να θυμάσαι ότι το όνομα της κοπέλας είναι Ρομίνα", έγνεψα και μετά από μερικά ποτά την αποχαιρέτησα με ένα φιλί και αναφώνησα "Θα σε δω τη Δευτέρα στο γραφείο, καλή σου νύχτα! Στη συνέχεια πήρα ένα ταξί και στο δρόμο για το σπίτι πήγα στην ιστοσελίδα.

Ξαφνιάστηκα γιατί ήταν ένα ιστοσελίδα συνοδείαςΆκουσα τις σκέψεις μου να παίζουν με τη συνείδησή μου, πρέπει να προσπαθήσεις να δεις "και εγώ που είμαι περίεργος σαν νεογέννητο μωρό" Ω Θεέ μου! Πού με οδήγησαν όλα αυτά.

Αναζήτησα ανάμεσα στις πολλές γυναίκες τη Ρομίνα για την οποία μιλούσαν, ήταν μια όμορφη γυναίκα και περιέγραφε τη δουλειά της ως πολύ ιδιαίτερη. Της έγραψα,

Γ: Γεια σας, με λένε Γκαμπριέλα, είμαι σε ταξί αυτή τη στιγμή, αλλά ενδιαφέρομαι να σας συναντήσω, είστε διαθέσιμος;

Ομολογώ ότι το έκανα σκεπτόμενος ότι αυτή την ώρα δεν πρόκειται να απαντήσω σε κάποιο μήνυμα, δεν σκέφτηκα πολύ καλά τι έκανα.

Α: Γεια σου Γκαμπριέλα, τι χαρά να βρίσκω το μήνυμά σου στα εισερχόμενά μου, λοιπόν, όλα εξαρτώνται από το τι περιμένεις από μένα, είμαι διαθέσιμη όλο το εικοσιτετράωρο, αλλά έχεις αρκετά χρήματα για να με πληρώσεις;

Αισθάνθηκα αμήχανα, μιλούσα όντως με μια γυναίκα που ασχολείται με την απόλαυση πλούσιων ανδρών. Αλλά όπως ανέφερα, είχα πολλά κότσια! Θυμάμαι ότι ήθελα να ακούγομαι άγρια.

Τ: Δεν ζήτησα τη διεύθυνσή σας, τα χρήματα είναι το λιγότερο.

Α: Περιμένετε με στο καφέ στη γωνία απέναντι από την αρένα των ταυρομαχιών, θα έρθω ντυμένος στα κόκκινα, θα με αναγνωρίσετε εύκολα.

Έδειξα το μέρος στον οδηγό του ταξί και ξεκινήσαμε για να αναζητήσουμε το πολυδιαφημισμένο "μασάζ με αποκλειστική εξυπηρέτηση" όταν η Κάρεν μου το ανέφερε στο μπαρ, δεν μπορούσα παρά να σκεφτώ μια σεξουαλική σχέση μεταξύ του λογοπαίγνιου και της δράσης της πίεσης στους μύες για να εκτονωθεί η ένταση. Και φυσικά η έκτη μου αίσθηση δεν είχε άδικο.

Μόλις φτάσαμε στην καφετέρια την είδα να κάθεται με μια κόκκινη κουβέρτα στο στήθος της, μου φάνηκε γνωστή, μετά θυμήθηκα ότι ήταν μεθυσμένη και ότι την είχα δει σε φωτογραφίες λίγα λεπτά πριν. Βγήκα από το ταξί και ένιωσα εκφοβισμένος.

Α: Ουάου, είσαι πανέμορφη. Ακολούθησέ με, είμαι σίγουρος ότι είσαι πολύ σφιγμένη.

Φτάσαμε σε ένα κτίριο απέναντι από το δρόμο, εκείνη ήταν η στιγμή που ένιωσα τα πόδια μου στο έδαφος και ανέλυσα τη φυσική έκφραση των σκέψεών μου.

Βρισκόμουν σε ένα μέρος που δεν γνώριζα, ο οδηγός ταξί είχε ήδη φύγει, ακόμα κι αν μπορούσα να καλέσω μια υπηρεσία ταξί για να με σώσει θα μου έπαιρνε πολύ χρόνο "Λοιπόν Γκαμπριέλα! Είσαι ενήλικη γυναίκα, είσαι έτοιμη γι' αυτό, πώς την έλεγαν... Ρομίνα; Ναι Ρομίνα Εντάξει", πήρα μια βαθιά ανάσα, "είμαι έτοιμη".

Εμφανίστηκε μια γυναίκα, φορώντας μακριά μανίκια και ένα είδος κιμονό και μου είπε: "Έλα μέσα, καλώς ήρθες στο σπίτι της χαλάρωσης!" Μπήκα στον χώρο και ήταν σαν να περνούσα μέσα από τον καθρέφτη της Αλίκης, έξω υπήρχε ένα ζοφερό, κρύο κλίμα, με έναν αέρα βροχής και καταιγίδας, σε αυτόν τον χώρο όλα ήταν γαλήνη και ηρεμία, τίποτα δεν αποτελούσε πρόβλημα και όλοι οι άνθρωποι έμοιαζαν να ζουν σε ένα είδος ουτοπίας στην οποία η εκπλήρωση των ατομικών τους φαντασιώσεων ήταν η μόνη έγνοια που θα μπορούσε να έχει ο καθένας τους.

Η Ρομίνα με πήρε από το χέρι, πλησιάσαμε μια πόρτα και μπήκα σε ένα τεράστιο δωμάτιο που εισέβαλε στη θέα μου, ένα είδος χαλιού στόλιζε το πάτωμα, "Σαν στο σπίτι σας, όπου θέλετε" Ένιωσα αμήχανα, δεν ήξερα τι να σκεφτώ, ένιωσα λίγο ενθουσιασμένη πρέπει να το παραδεχτώ, η καρδιά μου δεν σταματούσε να χτυπάει και ο ρυθμός της αυξανόταν με κάθε βήμα που άκουγα στο άδειο δωμάτιο.

Αποφάσισα να επιλέξω το κλασικό, το φορείο! "Μην το σκέφτεσαι καν, σε αυτό το μέρος ξεφορτωνόμαστε τις αναστολές" τον ένιωσα να με πιάνει από την πλάτη και να με οδηγεί σε ένα είδος βελούδινου τραπεζιού.

Ξύπνησα στο σπίτι χωρίς να θέλω να το πιστέψω, χωρίς να θέλω να είμαι εκεί. Από εκείνη τη νύχτα η ζωή μου δεν είναι η ίδια, ξυπνάω κάθε μέρα και ονειρεύομαι τα θαύματα που μου χάρισε η Ρομίνα, την αποκλειστικότητα των υπηρεσιών που μου παρέχει μέσω του μασάζ. Η ιδιαιτερότητα που περιβάλλει τις ενέργειές της, ο απολαυστικός τρόπος με τον οποίο τα χέρια της προσαρμόζονται στο σώμα μου, ξυπνώντας μέσα μου, με τη βοήθεια μόνο αρωματικών κεριών και λιβανιών, μυριάδες σκέψεις και αισθήσεις τις οποίες δεν γνώριζα προηγουμένως.

Η Ρομίνα έχει γίνει η αγαπημένη μου μασέρ, ήταν η μόνη γυναίκα που άπλωσε τα χέρια της πάνω μου, απλώνοντας τις γνώσεις της στο δέρμα μου σαν βιταμίνη που τρέχει ανάμεσα στη γη και τη φύση. Η Ρομίνα είναι η ιδιοκτήτρια των στιγμών απελευθέρωσής μου, εκείνη με την οποία αφήνω στην άκρη τις έγνοιες μου και παραδίνομαι σε μια και μόνη ιδέα: την απόλαυση της ζωής και της αίσθησης!