Galería Güemes - Miejsca do odwiedzenia

Budynek Galería Güemes jest uważany za jeden z pierwszych drapaczy chmur w Europie. Buenos Aires o wysokości 87 metrów. Odwiedzający w tamtych latach byli zaskoczeni różnorodnością zastosowań i funkcji, które mieściły się w środku.

W piwnicy znajduje się teatr oraz ważna sala imprezowa i restauracja. Na parterze znajduje się Galeria Güemes z lokale handlowe i urozmaicona gastronomia. Od pierwszego piętra w górę znajdowały się biura, a od 6 piętra w górę w pełni umeblowane mieszkania, które były wynajmowane tymczasowo.

Po dotarciu na 14. piętro można było znaleźć się przed kawiarnią z widokiem na miasto i dźwiękiem orkiestry grającej z balkonu wewnątrz salonu. Cztery poziomy wyżej znajdował się taras widokowy, najwyższy punkt w mieście od kilku lat, z unikalnym 360-stopniowym widokiem na centrum miasta.

Galerii Güemes towarzyszyły takie osiągnięcia techniczne, jak windy zdolne do pokonania 140 metrów w 60 sekund, systemy przeciwpożarowe, które pompowały do 24 000 litrów na godzinę i były aktywowane przez alarmy elektryczne umieszczone na parterze i w piwnicy.

Poszczególne obszary były chłodzone, ogrzewane i wentylowane, a nawet podświetlana tablica informująca o zajętości biur była powszechnym i niedyskretnym widokiem. System rur pneumatycznych służył jako wewnętrzny system pocztowy budynku Galería Güemes.

Nie mniej imponujące było połączenie naturalnego i sztucznego oświetlenia w sklepieniu oraz brązowe wykończenie przejścia, a także brązowe detale witryn sklepowych i drzwi windy.

Teatr miał siedzenia zamontowane na żelbetowej płycie, która z kolei miała obrotową podporę zdolną do zmiany nachylenia sali.

Kompleks robił naprawdę futurystyczne wrażenie, biorąc pod uwagę, że był to rok 1915. Promotorami projektu byli Emilio San Miguel i David Ovejero z Salty, posiadacze wielkich fortun i właściciele rezydencji z 1830 roku na Florydzie. Początkowo sądzono, że prace będą prowadzone tylko na tej ulicy, ale później do projektu dołączył Banco Supervielle, właściciel działki naprzeciwko San Martin.

Wybrano budynek-pasaż łączący dwie ulice za pomocą 116-metrowej galerii. Zaprojektował ją włoski architekt Francisco Terencio Gianotti. Galería Güemes uważana jest za arcydzieło Art Noveau.

Budowa Galerii Güemes rozpoczęła się w 1913 roku i musiała zmierzyć się z wieloma problemami, a jej właściciele zbankrutowali z powodu kosztów prac, które wzrosły z 10 do 15 milionów pesos. Sytuacja pogorszyła się, gdy niemiecka łódź podwodna zatopiła statek, który wiózł włoski marmur na fasadę na Florydzie i inne drogie elementy do jej ukończenia.